Η περίοδος της προσαρμογής του παιδιού στο καινούργιο περιβάλλον του παιδικού σταθμού είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο και απαιτεί ιδιαίτερη ευαισθησία τόσο από τους γονείς, όσο και από τους παιδαγωγούς.
Η ανάγκη για να πάει ένα παιδί στον παιδικό σταθμό προκύπτει είτε γιατί η μαμά χρειάζεται να επιστρέψει στη δουλειά της, είτε γιατί το παιδί από μόνο του αρχίζει να αναζητά έντονα την παρέα άλλων συνομήλικων παιδιών στην παιδική χαρά και στο πάρκο.
Οι γονείς αρχίζουν τότε την έρευνα στους παιδικούς σταθμούς και μόλις επιλέξουν αυτόν που πιστεύουν ότι ταιριάζει τόσο στους ίδιους όσο και στο παιδί τους, περιμένουν τη στιγμή που το “μικρό σχολείο” θα είναι έτοιμο για να δεχτεί τους καινούργιους του φίλους. Η απόφαση για το ποιος θα είναι ο παιδικός σταθμός είναι καθαρά μια ευθύνη που πρέπει να πάρουν οι γονείς και μόνο όταν έχουν κάνει την τελική επιλογή να την ανακοινώσουν στο παιδί τους, γιατί διαφορετικά το μόνο που συμβαίνει είναι το παιδί να μπερδεύεται και να δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στη συνέχεια.
Στις Μικρές Ιστορίες, η περίοδος προσαρμογής ξεκινάει τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου. Στην αρχή του μήνα δίνεται λίγος χρόνος στα παλιότερα παιδιά της ομάδας μας για να ξαναπροσαρμοστούν στα δεδομένα της καινούργιας χρονιάς και να ξανανιώσουν το χώρο δικό τους. Αμέσως μετά, οι τάξεις είναι έτοιμες για τους καινούργιους φίλους! Οι παιδαγωγοί της ομάδας μας επικοινωνούν με τους γονείς στο τέλος Ιουλίου και κλείνουν ραντεβού για συγκεκριμένη ημέρα του Σεπτεμβρίου, όπου θα αρχίσει σταδιακά η προσαρμογή του παιδιού τους.
Τι πρέπει όμως να κάνει ένας γονιός πριν και κατά τη διάρκεια της προσαρμογής;
Αρχικά, πρέπει να εμπιστεύεται τόσο τον παιδικό σταθμό, όσο και τους παιδαγωγούς. Αν έχει έστω και την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με το αν η απόφαση που πήρε είναι η σωστή, αυτό γίνεται αντιληπτό από το παιδί και δεν βοηθάει στη προσαρμογή του.
Πριν από την ημέρα της προσαρμογής εμείς στις Μικρές Ιστορίες θέλουμε τα παιδιά να έχουν την ευκαιρία να επισκεφτούν για λίγο το χώρο, έτσι ώστε να μην τους είναι κάτι ξένο και απρόσωπο. Παροτρύνουμε τους γονείς να κάνουν μια απογευματινή βόλτα με τα παιδιά τους κατόπιν συνεννόησης για να παίξουν λίγο μαζί μας ή να έρθουν κάποιο πρωινό να γνωρίσουν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και να μπουν στις τάξεις. Οι γονείς μαζί με το παιδί στη συνέχεια θα πάνε να αγοράσουν τσάντα, παγουρίνο και παντοφλάκια, έτσι ώστε να έχει το παιδί την ευκαιρία να συμμετέχει στην όλη διαδιακασία της προετοιμασίας για το καινούργιο σχολείο.
Η περίοδος της προσαρμογής στις Μικρές Ιστορίες γίνεται με την παρουσία του γονιού και σταδιακά. Αυτό σημαίνει ότι η διάρκειά της μπορεί να είναι από μερικές ημέρες μέχρι όσο το παιδί να δείξει ότι εμπιστεύεται τους παιδαγωγούς και μπορεί να μείνει κοντά τους χωρίς την παρουσία της μαμάς ή του μπαμπά. Καλό θα είναι την περίοδο της προσαρμογής οι γονείς να έχουν ρυθμίσει μια άδεια από τη δουλειά τους, έτσι ώστε και εκείνοι να αισθάνονται ήρεμοι και χαλαροί και να μην έχουν το άγχος να επιστρέψουν στην εργασία τους συγκεκριμένη ώρα.
Τις πρώτες πέντε περίπου ημέρες το παιδί έρχεται στις Μικρές Ιστορίες για μόνο 2 ώρες. Μπαίνει στη τάξη μαζί με τη μαμά ή τον μπαμπά του και γνωρίζει τον χώρο και τους παιδαγωγούς. Η προσαρμογή των καινούργιων παιδιών γίνεται σε μικρές ομάδες των τριών παιδιών, έτσι ώστε κάθε παιδί να έχει την ευκαιρία να ανακαλύψει κάθε γωνιά παιχνιδιού ξεχωριστά και να παίξει τόσο με τους γονείς του όσο και με τους καινούργιους φίλους.
Στόχος μας είναι το παιδί να νιώθει όλο και πιο άνετα με τον χώρο και τους γύρω του και να αποχωρεί χαρούμενο, την ώρα που δεν θα έχει ακόμα κουραστεί από τα ερεθίσματα που υπάρχουν γύρω του. Οι παιδαγωγοί σε αυτή τη φάση παροτρύνουν τους γονείς και τα παιδιά να φέρνουν αν το έχουν ανάγκη και κάποιο αγαπημένο αντικείμενο από το σπίτι τους, έτσι ώστε να δημιουργείται η ασφάλεια στο παιδί ότι το σπίτι του και το σχολείο συνδέονται μεταξύ τους.
Μετά από την περίοδο που γονείς και παιδιά παίζουν μαζί μέσα στη τάξη με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, έρχεται η στιγμή που ο γονιός παραμένει έξω από την τάξη και το παιδί καλείται να ακολουθήσει τους καινούργιους φίλους. Ο γονιός δεν αποχωρεί από τον χώρο, αλλά βρίσκεται στη διάθεση του παιδιού όταν νιώσει την ανάγκη να τον βρει για να ξανανιώσει ασφαλές. Αυτή η φάση της προσαρμογής μπορεί να διαρκέσει επίσης κάποιες ημέρες. Αυτό εξαρτάται από τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες κάθε παιδιού.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες γονείς και παιδαγωγοί συνεργάζονται στενά. Οι παιδαγωγοί κρίνουν το πότε είναι έτοιμο ένα παιδί να βιώσει την αποχώρηση του γονιού. Αυτό γίνεται επίσης σταδιακά, με εικοσί λεπτά αρχικά, μισή ώρα αργότερα κλπ. Εδώ χρειάζεται όλοι όσοι συνεργάζονται για τη προσαρμογή του παιδιού να είναι ιδιαίτερα συνεπείς και προσεχτικοί. Λέμε πάντα την αλήθεια σε ένα παιδί και δεν φεύγουμε ποτέ χωρίς να το έχουμε πρώτα ενημερώσει, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κλάψει για λίγο. Οποιαδήποτε αντίδραση ενός παιδιού είναι φυσιολογική και ο γονιός με την αποφαστικότητά του θα το βοηθήσει να βιώσει ομαλά αυτόν τον μικρό αποχωρισμό.
Κάθε μαμά και μπαμπάς, μέσα του μπορεί να στεναχωριέται που βλέπει το παιδί του να κλαίει ή να παρακαλάει ότι δεν θέλει να φύγει, αλλά πρέπει να δείξει κατανόηση και σταθερότητα αν θέλει να το βοηθήσει να ενταχθεί στο περιβάλλον του παιδικού σταθμού. Όσο πιο σταθερός είναι ο γονιός την περίοδο της προσαρμογής, τόσο πιο ομαλά αυτή επιτυγχάνεται στη συνέχεια.
Η παιδαγωγική μας ομάδα είναι στη διάθεση κάθε γονιού για να συζητήσει μαζί του και να τον συμβουλέψει για το πώς πρέπει να αντιδράσει εκείνη την περίοδο. Με συνεργασία λοιπόν και μεγάλη ευαισθησία απένταντι στους καινούργιους μας φίλους, η προσαρμογή στο “μικρό σχολείο” πραγματοποιείται με επιτυχία και μια καινούργια χρονιά αρχίζει!